سايت افشاگري ويكي‌ليكس، اين هفته نيز آرشيو كاملي از تلگرام‌هاي ديپلماتيك سري ايالات متحده آمريكا را بدون هيچ ويرايشي منتشر كرد كه در ميان آنها نام دقيق افراد خبررسان از چند كشور، ازجمله خبررسانان ايراني، به چشم مي‌خورد.
اين سايت به اين ترتيب زندگي افرادي را كه نامشان در اين اسناد آمده به خطر انداخته‌است. اين اقدام ويكي‌ليكس توسط پنج رسانه مهم گاردين، نيويورك‌تايمز، ال پاييس، اشپيگل و لوموند محكوم شد.
به گزارش گاردين اين رسانه‌ها كه پيش از اين اسناد ويكي‌ليكس را پس از ويرايش و جرح و تعديل به چاپ رسانده بودند، ضمن اعتراض به اين اقدام ويكي‌ليكس در بيانيه مشتركي نوشتند اين كار ممكن است منابع اين گزارش‌هاي سري را به خطر افكند. به گفته آنها نشر بدون ملاحظه و گزينش نشده اين اسناد ضرورتي ندارد.
سازمان گزارشگران بدون مرز كه پيش از اين نسخه‌اي از اسناد منتشر شده ويكي‌ليكس را در بايگاني خود نگاهداري مي‌كرد، در پي اين اقدام ويكي‌ليكس آن را محكوم كرد و اعلام كرد از آن پشتيباني نخواهد كرد. اين سازمان در بيانيه خود نوشت: «برخي از اين تلگرام‌ها بدون هيچ حذف و تغيير منتشر شده و نام دقيق افراد خبررسان را در كشورهاي مختلف از جمله اسرائيل، اردن، ايران و افغانستان فهرست كرده‌است.
با اينكه تاكنون گزارشي از خطرات تازه عليه اين افراد دريافت نشده‌است اما اين كه فاش‌سازي‌ها مي‌تواند خطراتي براي خبررسان‌ها مانند اخراج، شكنجه و ديگر تنبيهات جسمي در بر داشته باشد غيرمحتمل نيست.»
«تنبلي آسانژ رمز عبور را لو داد»
اسناد تازه حاوي بيش از ۱۰۰۰ تلگرام است كه در آنها از چند هزار فرد و كنشگر نام برده شده كه اسناد ياد شده از آنها به عنوان «منابع در خطر» نام مي‌برد. بيش از ۱۵۰ تن از آنان به ويژه به عنوان خبررسان اصلي طبقه‌بندي شده‌اند.
اين اسناد هم‌چنين شامل نام قربانيان سركوب‌هاي حكومتي و قربانيان تجاوزهاي جنسي و مراكز حساس تأسيسات حكومتي است. ويكي‌ليكس بايگاني كاملي از اين اسناد را به صورت عمومي منتشر كرده‌است.
وب‌سايت ويكي‌ليكس در ماه دسامبر ۲۰۱۰ به همراه پنج رسانه معتبر از جمله گاردين به نشر اين تلگرام‌ها اقدام كرد. اما در عين حال رسانه‌هاي ياد شده به دقت و به صورت گزينشي به نشر اطلاعات محرمانه اقدام كردند تا مبادا منابع حساس مورد شناسايي قرار گيرند.
ويكي‌ليكس يادآوري كرد كه پس از بروز اختلاف ميان جوليان آسانژ، بنيان‌گذار ويكي‌ليكس و همكاران پيشين او در اين سايت، اين رويداد در اثر يك اشتباه شكل گرفت. به اين ترتيب كه آسانژ يك سرور وب موقتي به راه انداخت و فايلي رمزگذاري شده را در آن قرار داد.
روزنامه گاردين كه به اين فايل با رمز عبوري كه آسانژ در اختيارش قرار داده بود دسترسي داشت گمان مي‌كرد اين وب‌سايت موقتي است و پس از زمان كوتاهي برداشته خواهد شد. «دانيل دومشيت‌برگ» يكي از اعضاي پيشين كه از ويكي‌ليكس جدا شده بود گفت آسانژ به جاي رعايت جوانب امنيتي و بدون ملاحظه، رمز عبور اصلي ويكي‌ليكس را استفاده كرد و به اين ترتيب ناخواسته رمز عبور در كتابي كه گاردين درباره افشاي اسناد ويكي‌ليكس در فوريه ۲۰۱۱ منتشر كرده بود درج شد.
در پي دستگيري آسانژ و قرار گرفتن اطلاعات رمزگذاري شده در يك وب‌سايت مشترك و سپس گسترش اختلافات در ويكي‌ليكس و وارد شدن پاي هفته‌نامه فرايتاگ به ماجرا هم رمز عبور و هم فايل‌ها لو مي‌رود. گرچه هفته‌نامه فرايتاگ در گزارش خود به اين گذرواژه و فايل‌هاي ياد شده اشاره‌اي نكرده بود. دومشيت‌برگ كه غالبا از او به عنوان معاون پيشين ويكي‌ليكس نام برده مي‌شود استفاده از رمز عبور را محكوم كرد و گفت اين فايل قرار نبود به اشتراك گذاشته شود و براي گرفتن يك نسخه از فايل، لازم مي‌بود كه گذرواژه تازه‌اي استفاده شود. اما آسانژ تنبلي كرده بود و اين كار را انجام نداده بود.